• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رِکاب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: رِکاب (لغات‌قرآن).


رِكاب ( به کسر راء) از واژگان قرآن کریم و به معنای شتر است.



رِكاب : در اقرب گويد: رِكاب به معنای شتر و مفرد آن راحله است.


(فَما أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَ لا رِكابٍ‌) مراد از رِكاب در آيه شتر است يعنى «بر آن اسبى و شترى نتاختيد.»


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۱۸.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۷۳.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دارالقلم، ص۳۶۳.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۴۲۲.    
۵. حشر/سوره۵۹، آیه۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۹۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۲۴.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رکوب»، ج۳، ص۱۱۸.    






جعبه ابزار