رِبّيون (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رِبّيون (به فتح راء و تشدید باء) از
واژگان قرآن کریم از ماده
ربّ است و به كسانى گفته می‌شود كه مخصوص به خدا باشند و به غير خدا
مشغول نشوند.
رِبّى، واحد
رِبّيون است. این واژه فقط یکبار در قرآن آمده است.
رِبّيون به كسانى گفته می‌شود كه مخصوص به خدا باشند و به غير خدا
مشغول نشود.
(وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ) رِبّی (به كسر اول) مثل ربّانى كسى است كه مخصوص به خدا باشد و به غير خدا
مشغول نشود. به قولى:
رِبّيون به معنى هزاران و
رِبّى به معنى هزار است. و «
كَأَيِّنْ» كلمه تكثير می‌باشد
يعنى: «چه بسا پيغمبر كه بسيارى از مخصوصان خدا همراه وى كارزار كردند.»
در
اقرب الموارد و
قاموس گفته
رِبّى واحد
رِبّيون به معنى هزاران نفر است.
اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ربیون»، ج۱، ص۴۴.
