• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رُفات (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رُفات: (أَ إِذا كُنَّا عِظاماً وَ رُفاتاً)
«رُفات» (بر وزن كرات)، به هر چيزى كه كهنه، پوسيده و متلاشى شود مى‌گويند.



(وَقَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا) (و گفتند: آيا هنگامى كه ما، استخوان‌هاى پوسيده و پراكنده‌اى شديم، دگر بار با آفرينش تازه‌اى برانگيخته خواهيم شد؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: شكسته و پوسيده هر چيزى را رفات مى‌گويند و اين صيغه، يعنى صيغه فعال بيشتر در هر چيزى كه شكسته و خرد شده باشد به كار مى‌رود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۴۹.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۰۱.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۵۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۱۷۳.    
۵. اسراء/سوره۱۷، آیه۴۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۱۵۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۱۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۱۵۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۴۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «رُفات»، ص۲۵۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره اسراء | لغات قرآن




جعبه ابزار