رُخاء (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رُخاء: (رُخآءً حَيْثُ أَصابَ) «رُخاء» به معناى نرم و ملايم است
و توصيف
باد به
«رخاء» در اين آيه، بيان منظم بودن و نرم بودن حركات آن است، به طورى كه آنها در عين حركت سريع، احساس ناراحتى نمى‌كردند، درست مانند وسائل تكامل يافته سريع السير كنونى كه بعضاً انسان به هنگامى كه با آن سفر مى‌كند اين احساس را دارد كه گويى در اطاق خانه‌اش نشسته است، در حالى كه با سرعت سرسام‌آورى، در حركت است.
(فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاء حَيْثُ أَصَابَ) (پس ما باد را مسخّر او ساختيم تا به فرمانش بنرمى به هر جا او مى‌خواهد برود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه رخاء -به ضمه را- به معناى نرمى است و ظاهرا مراد از جريان باد به نرمى و به امر
سلیمان اين باشد كه: باد در اطاعت كردن از فرمان سليمان نرم بوده و بر طبق خواسته او به آسانى جريان مى‌يافته.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «رُخاء»، ص۲۵۰.
