• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رَیْع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَیْع (به فتح راء و سکون یاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای فراوانى، تل و بلندى است. این ماده دو مرتبه در نهج البلاغه آمده است.



رَيْع (به فتح راء) به معنای خصب، فراوانى، تل و بلندى است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در دعای استسقاء فرموده است: ««اللَّهُمَّ سُقْيَا مِنْكَ مُحْيِيَةً... طَيِّبَةً مُبَارَكَةً، هَنِيئَةً مَرِيعَةً»» «خدايا بارانى برسان كه پاک و با بركت و گوارا و داراى خصب و فراوانى باشد». (شرح‌های خطبه: )
امام (صلوات‌الله‌علیه) به حضرت مجتبی (صلوات‌الله‌علیه) مى‌نويسد: ««إِنَّمَا مَثَلُ مَنْ خَبَرَ الدُّنْيَا كَمَثَلِ قَوْم سَفْر، نَبَا بِهِمْ مَنْزِلٌ جَدِيبٌ، فأَمُّوا مَنْزِلاً خَصِيباً وَجَنَاباً مَرِيعا»» «مثل كسى كه از حال دنیا با خبر است، مثل قوم مسافرى است كه منزل قحط موافق ميل‌شان نبوده، لذا منزل پر نعمت (آخرت) و ناحيه پر علف را قصد كرده‌اند.» منظور از «مريع» محل پر آب و علف و فراوانى و «سفر» بر وزن عقل مسافران «نبا» يعنى مناسب نشد، می‌باشد. (شرح‌های نامه: )


اين ماده دو مورد در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۸۶.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۳۴۱.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۶۶، خطبه ۱۱۴.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۲۲۶، خطبه ۱۱۳.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۲، خطبه ۱۱۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵۵، خطبه ۱۱۵.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۸۴-۱۸۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۸۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۵، ص۱۳۵.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۹۷.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۶۸.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۶۳۸، نامه ۳۱.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۵۰، نامه ۳۱.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۹۷، نامه ۳۱.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۱۹، نامه ۳۱.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۷.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۹.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۹، ص۵۵۷.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۷.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۸۳.    
۲۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۶۶، خطبه ۱۱۴.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۶۳۸، نامه ۳۱.    



قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ریع»، ج۱، ص۴۸۶.    






جعبه ابزار