• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رَکْض (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: رَکْض (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: رَکْض (مفردات‌قرآن)، رکض (لغات‌قرآن).


رَكْض (به فتح راء و سکون کاف) از واژگان نهج البلاغه به معنای پا به زمين زدن، رفتن و فرار كردن است.
از اين كلمه فقط يک مورد در نهج‌ البلاغه آمده است.


رَكْض
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۶۶.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۲۰۷.    
به معنای پا به زمين زدن، رفتن و فرار كردن است.

به تنها موردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - نامه ۳۶

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره قریش به برادرش عقیل مى‌نويسد: «فَدَعْ عَنْكَ قُرَيشاً وَ تَرْكاضَهُمْ في الضَّلالِ، وَ تَجْوالَهُمْ في الشِّقاقِ، وَ جِماحَهُمْ في التِّيهِ، فَإِنَّهُمْ قَدْ أَجْمَعوا عَلى حَرْبي كَإِجماعِهِمْ عَلى حَرْبِ رَسولِ اللهِ(صلى الله عليه وآله) قَبْلي»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۶۲، نامه ۳۶.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۶۸، نامه ۳۶.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۰۹، نامه ۳۶.    
یعنی: «بگذر از قريش و پا بر جا بودنشان در ضلالت و جولانشان در مخالفت، آن‌ها به جنگ من جمع شدند چنان‌كه پيش از من بر جنگ با رسول خدا.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۳۹، نامه ۳۶.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۲۳.    
(شرح‌های نامه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۲۶.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۱۰، ص۶۳-۶۴.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۶۱.    
[۱۱] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۱۴۸.    
)

از اين كلمه فقط يک مورد در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۶۲، نامه ۳۶.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۶۶.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۲۰۷.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۶۲، نامه ۳۶.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۶۸، نامه ۳۶.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۰۹، نامه ۳۶.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۳۹، نامه ۳۶.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۲۳.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۲۶.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۱۰، ص۶۳-۶۴.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۶۱.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۱۴۸.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۶۲، نامه ۳۶.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رکض»، ج۱، ص۴۶۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 36 نهج البلاغه
جعبه ابزار