• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رَضَع (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَضَع (به فتح راء و ضاد) از واژگان قرآن کریم به معنای شیر خوردن است.
مشتقات این واژه که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
إرْضاع (به کسر همزه و سکون راء) به معنای شير دادن‌،
مُرْضِعَه ( به ضم میم و سکون راء) به معنای شيرده‌ و جمع آن مَراضِع است،
إسْتِرضاع ( به کسر همزه و سکون راء) طلب مُرضِعه كردن‌ است.


رضع و رضاعة به معنى شير خوردن است.


به مواردی از رضع که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الرَّضاعَةَ ( آیه ۲۳۳ سوره بقره)

(لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَ‌ الرَّضاعَةَ) (اين براى كسى است كه بخواهد دوران شيردادن را تكميل كند.)

۲.۲ - أَرْضِعِيهِ‌ (آیه ۷ سوره قصص)

(وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ أُمِّ مُوسى‌ أَنْ‌ أَرْضِعِيهِ‌ ...) (ما به مادر موسی الهام كرديم كه: او را شير ده ...)
ارضاع به معنای شير دادن‌ است.

۲.۳ - مُرْضِعَةٍ (آیه ۲ سوره حج)

(تَذْهَلُ كُلُ‌ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ‌) ( آن‌چنان وحشت سراپاى همه را فرا مى‌گيرد كه هر مادر شيردهى، از شيرخوارش به كلى غافل مى‌شود.)
مرضعه به معنای شيرده‌ است، جمع آن مَراضِع است.

۲.۴ - الْمَراضِعَ‌ (آیه ۱۲ سوره قصص)

(وَ حَرَّمْنا عَلَيْهِ‌ الْمَراضِعَ‌ مِنْ قَبْلُ ...) ( ما همه زنان شير ده را از پيش بر او حرام كرده بوديم ...)

۲.۵ - تَسْتَرْضِعُوا ( آیه ۲۳۳ سوره بقره)

(وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ‌ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَكُمْ ...) ( و اگر خواستيد دايه‌اى براى فرزندان خود بگيريد ...)
استرضاع به معنای طلب مُرضِعه كردن‌ است.

۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۰۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۵۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۳۳۶.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۳۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۶۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۲۴۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۳۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۱۱۳.    
۱۰. قصص/سوره۲۸، سوره۷.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۸۶.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی،ج۱۶، ص۱۱.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۰.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۶۱.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۱۶.    
۱۶. حج/سوره۲۲، آیه۲.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۳۲.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۷۸.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۳۹.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۸۱.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۲۷.    
۲۲. قصص/سوره۲۸، آیه۱۲.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۸۶.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۵.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۳.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۶۸.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۲۰.    
۲۸. بقره/سوره۲، آیه۲۳۳.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۷.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۶۲.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۲۴۱.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۳۵.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۱۱۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رضع»، ج۳، ص۱۰۲.    






جعبه ابزار