رَدْم (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَدْم: (بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ رَدْماً) «رَدْم» (بر وزن مرد) در اصل، به معناى پركردن شكاف به وسيله
سنگ است؛
ولى بعداً به معناى وسيعترى كه شامل هرگونه سدّ، و حتى شامل وصله كردن لباس مىشود، گفته شده است. جمعى از مفسران معتقدند كه
«رَدْم» به سدّ محكم و نيرومند گفته مىشود.
(قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيْرٌ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ رَدْمًا) (
ذوالقرنین گفت: آنچه پروردگارم در اختيار من گذارده، بهتراست؛ از آنچه شما پيشنهاد مىكنيد؛ كافى است مرا با نيرويى يارى دهيد، تا ميان شما و آنها سدّ محكمى قرار دهم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: تعبير به ردم در جواب آنان كه درخواست سدى كرده بودند براى اين بوده كه هم خواهش آنان را اجابت كرده، و هم وعده ما فوق آن را داده باشد. و اينكه فرمود: آن مكنتى كه خدا به من داده بهتر است براى افاده استغناء ذو القرنين از كمک مادى ايشان است كه خود پيشنهادش را كردند. مىخواهد بفرمايد: ذو القرنين گفت آن مكنتى كه خدا به من داده، و آن وسعت و قدرت كه خدا به من ارزانى داشته، از مالى كه شما وعده مىدهيد بهتر است، و من به آن احتياج ندارم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «رَدْم»، ص۲۵۰.