روع (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَوْع (به فتح راء و سکون واو) از
واژگان نهج البلاغه به معنای فزع و اضطراب كردن و به فزع انداختن است. از مشتقات این ماده در
نهج البلاغه «
رائعه» به معنای آنچه خوبى و زيبایى‌اش انسان را به تعجّب وا دارد می‌باشد.
رَوْع (به فتح اول) به معنای فزع و اضطراب كردن و به فزع انداختن است. این فعل به صورت لازم و متعدى آمده است. به معنى جنگ نيز آيد: «الروع: الفزع و قد يأتى به معنى الحرب»
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
بیعت خويش فرموده‌اند:
««فَمَا رَاعَنِي إلاَّ وَالنَّاسُ إليَّ كَعُرْفِ الضَّبُعِ يَنْثَالُونَ عَلَيَّ مِنْ كُلِّ جَانِب،حَتَّى لَقَدْ وُطِىءَ الحَسَنَانِ، وَشُقَّ عِطْفَايَ»» كه يعنى: «مرا مضطرب نكرد مگر آنكه ديدم مردم مانند موهاى يال کفتار به طرف من آمدند، از هر طرف بر من ازدحام مى‌كردند، تا جایی كه حسنين زير پا ماندند و دو طرف عباى من پاره شد.»
(شرح‌های خطبه:
)
امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با همكارى خود با
ابوبکر فرموده‌اند:
««فَمَا رَاعَنِي إِلاَّ انْثِيَالُ النَّاسِ عَلَى فُلاَن يُبَايِعُونَهُ، فَأَمْسَكْتُ يَدِي»» «مرا به وحشت نيانداخت مگر آنكه ديدم مردم بر ابوبكر ازدحام كرده بيعت مى‌كنند من دست نگاه داشتم تا ديدم كه مردم از حق بر مى‌گردند و به محو دین محمد دعوت مى‌كنند، ديدم اگر دين را يارى نكنم بدتر از فوت ولايتم خواهد شد.»
(شرح‌های نامه:
)
«
رائعه» به معنای آنچه خوبى و زيبایى‌اش انسان را به تعجّب وا دارد.
امام (صلوات‌الله‌علیه) می‌فرمایند:
««وَالْرَّوَائِعَ الْخَضِرَةَ»» «باغات خوش منظر.»
(شرح‌های نامه:
)
•
قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «روع»، ج۱، ص۴۸۱-۴۸۰.
