رَوْضَه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَوْضَه (به فتح راء، سکون واو و فتح ضاد) از
واژگان قرآن کریم به معنای
باغی است که با آب همراه است.
رَوْضَه به معنای
باغ و بستانى است كه با
آب همراه باشد.
در
اقرب گويد: روضه نگويند مگر آن‌كه با آن يا در كنار آن آب باشد.
به مواردی از
رَوْضَه که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ) (امّا كسانى كه
ایمان آورده و
اعمال صالح انجام دادند، در باغى از
بهشت شاد و مسرور خواهند بود.)
جمع آن رَوْضات است.
(وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ ...)(... كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند در باغ‌هاى سرسبز بهشتند ...)
مراد از هر دو آيه روضه‌هاى بهشتى است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «روض»، ج۳، ص۱۴۸.
