• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

روزه عیدین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


به روزه عید فطر و قربان روزه عیدین گفته می شود


روزه عیدین از اقسام روزه حرام به شمار می‌رود. که در کتب فقهی در بحث از روزه‌های محظور آمده و اختلاف و اشکالی در حرمت روزه گرفتن در این دو روز بین فقها نیست، همان‌گونه که محقق می‌نویسد: «صوم یوم الفطر و الاضحی حرام، و علیه اتفاق فقهاء الاسلام.»
[۱] محقق، حلی، المعتبر فی شرح المختصر، ج۲، ص۷۱۲، قم، مؤسسة سید الشهداء (علیه‌السّلام)، ۱۴۰۷ ق.    
و صاحب جواهر الکلام در بیان دلیل حرمت آن می‌گوید: «باجماع علماء الاسلام و النصوص المستفیضه.»
[۲] نجفی، محمد حسن، جواهرالکلام، ج۱۷، ص۱۲۱، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۶۲.    

حرمت روزه عید اضحی و فطر گرچه مورد اتفاق است لیکن اطلاق آن محل اختلاف می‌باشد. مشهور قائل به حرمت است مطلقا، حتی در کفاره قتل در ماه‌های حرام، همان‌طور که سید در عروه می‌نویسد: «و ان کان عن کفّارة القتل فی اشهر الحرم»،
[۳] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۵، العروة الوثقی مع تعالیق الامام الخمینی، ج۲، ص۷۱.    
بر خلاف شیخ که در مبسوط
[۴] شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۲۸۱، تهران، المکتبة المرتضویة لاحیاء الآثار الجعفریة، ۱۳۸۷ق.    
می‌نویسد: (الا القاتل فی اشهر الحرم فانه یجب علیه صوم شهرین متتابعین من اشهر الحرم، و ان کان دخل فیهما صوم یوم العید و ایام التشریق» و ابن حمزه در وسیله
[۵] ابن حمزه، الوسیلة، ص۱۴۸، قم، منشورات مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی.    
که نوشته است: (الا لقاتل العمد فی الاشهر الحرام) و روزه در این دو روز توسط قاتلی که در ماه‌های حرام مرتکب قتل عمد شده است را استثنا کرده‌اند؛ سید در عروه این قول را شاذ و روایت آن را از حیث سند و دلالت ضعیف دانسته و بعد از بیان حرمت روزه در این دو روز نوشته است: «والقول بجوازه للقاتل شاذّ، والروایة الدالّة علیه ضعیفة سنداً ودلالة»
[۶] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۵، العروة الوثقی مع تعالیق الامام الخمینی، ج۲، ص۷۱.    
امام خمینی در تعلیقات خویش بر عروه با پذیرش شاذ بودن این قول و امکان خدشه در دلالت روایت آن، ضعف سند آن را ممنوع دانسته و می‌نویسد: «ضعف سندها ممنوع، نعم هی مع شذوذها یمکن الخدشة فی دلالتها ایضاً.» و بر همین مبنا در تحریرالوسیله همسو با مشهور فقها می‌نویسد: «و امّا المحظور فصوم یومی العیدین‌.»
[۷] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۵، العروة الوثقی مع تعالیق الامام الخمینی، ج۲، ص۷۱.    


۱. ↑ محقق، حلی، المعتبر فی شرح المختصر، ج۲، ص۷۱۲، قم، مؤسسة سید الشهداء (علیه‌السّلام)، ۱۴۰۷ ق.    
۲. ↑ نجفی، محمد حسن، جواهرالکلام، ج۱۷، ص۱۲۱، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۶۲.    
۳. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۵، العروة الوثقی مع تعالیق الامام الخمینی، ج۲، ص۷۱.    
۴. ↑ شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۲۸۱، تهران، المکتبة المرتضویة لاحیاء الآثار الجعفریة، ۱۳۸۷ق.    
۵. ↑ ابن حمزه، الوسیلة، ص۱۴۸، قم، منشورات مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی.    
۶. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۵، العروة الوثقی مع تعالیق الامام الخمینی، ج۲، ص۷۱.    
۷. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۵، العروة الوثقی مع تعالیق الامام الخمینی، ج۲، ص۷۱.    


• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۸۶.    
• ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    


رده‌های این صفحه : اقسام روزه | دیدگاه های فقهی امام خمینی | روزه | روزه های حرام | فقه
جعبه ابزار