روزه سنت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از احکام روزه سنّت در باب: صوم سخن گفته‌اند.
روزه سنّت (صوم السُنَّة) روزه سه
روز در هر
ماه می باشد.
مراد از روزه سنّت،
روزه روزهای پنج شنبه دهه اوّل و آخر و چهارشنبه دهه وسط
ماه است. روزه سه روز ياد شده،
استحباب ويژه‌ای دارد و در روايتی از
امام رضا عليه السّلام آمده است:
کسی که در
ماه، اين سه روز را روزه بگيرد، گويا همه
سال را روزه گرفته است.
امام خمینی در کتاب
چهل حدیث از آن به
سنت دوم
رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، یاد نموده و در فضل آن می‌نویسد: «پس اخبار کثیره که بالغ بر چهل حدیث می‌شود در فضل آن وارد است. و در کیفیت آن بین علمای اعلام خلاف است. آنچه
مشهور بین آنها و موافق با اخبار کثیره است و عمل رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، در آخر عمر و ائمه هدی بر آن بوده آن است که آن سه روز پنجشنبه اوّل، که روز
عرض اعمال است، و چهارشنبه اوّل دهه دوم، که روز نحس مستمر و روز
نزول عذاب است، و پنجشنبه آخر از دهه آخر، که نیز روز عرض اعمال است، می‌باشد. و در روایتی وارد است که بر امم سابقه هروقت عذاب نازل می‌شد در یکی از این ایام نازل می‌شد، پس رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، در این ایام مخوفه
روزه گرفت. و در حدیث است که صوم این سه روز معادل با
صوم دهر است. و تعلیل فرموده‌اند در بعضی روایات به آیه شریفه
(مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةٍ فَلَهُ عَشْرُ اَمْثالِها).
و اما آنچه در بعضی روایات وارد است که در ترتیب مخالف با این روایات است محمول است به مراتب فضل. و فرضا که
معارض باشند، از جهات کثیره
رجحان با این اخبار است. بلکه توان گفت که معارضه بین آنها معارضه
نصّ و
ظاهر، یا
اظهر و
ظاهر است.»
صاحب عروه در خصوص روزه این سه روز می‌نویسد: «ومن ترکه یستحبّ له قضاؤه، ومع العجز عن صومه - لکبر ونحوه - یستحبّ ان یتصدّق عن کلّ یوم بمدّ من طعام او بدرهم.»
پس استحباب
قضاء آن و استحباب
صدقه دادن یک
مد طعام به‌ازای هر روز برای شخص
عاجز، مؤید اهمیت آن است.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۱۸۵-۱۸۶. •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی
