روح الامین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
روح الامین:
(نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ)روح الامین: بزرگ
فرشتگان، همان «
جبرئیل امین» است یعنی «
فرشتۀ وحی» که در
آیه مورد بحث با دو عنوان توصیف شده، عنوان «
روح» و عنوان «
امین»، روحی که سرچشمه حیات است و امانتی که شرط اصلی هدایت و رهبری.
آیه می‌گوید: «روح الامین قرآن را نازل کرده است»
(نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْاَمِینُ) این «روح الامین» قرآن را بر قلب
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از سوی پروردگار نازل کرد تا مردم را
انذار کند.
بدیهی است اگر آن فرشتۀ وحی و آن «روح امین پروردگار»، قرآن را از سوی
خداوند نیاورده بود این چنین درخشان و پاک و خالی از آلودگی به
خرافات و اباطیل نبود.
به موردی از کاربرد «روح الامین» در
قرآن، اشاره می‌شود:
((نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ) (روح الامين آن را نازل كرده)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از روح الامين جبرئيل (علیه‌السلام) است، كه فرشته وحى مى‌باشد، به دليل آيه
(مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ) و در جاى ديگر او را روح القدس خوانده، فرموده:
(قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ) كه ما در تفسير دو
سوره نحل و
اسراء بحثى پيرامون معناى روح گذرانديم.
اگر جبرئيل را امين خواند، براى اين بود كه دلالت كند بر اينكه او مورد اعتماد
خدای تعالی و امين در رساندن
رسالت او به
پیامبر او است، نه چيزى از پيام او را تغيير مى‌دهد و نه جابجا و
تحریف مى‌كند، نه عمداً و نه سهواً و نه دچار فراموشى مى‌گردد، هم‌چنان كه توصيف او در جاى ديگر به
روح القدس نيز به اين معانى اشاره دارد، چون او را منزه از اين‌گونه منقصت‌ها معرفى مى‌كند.
اگر فرمود:
(نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ) براى اين بود كه كلمه نزل را با حرف باء متعدى كند، نه اينكه به قول بعضى باء را براى مصاحبت آورده باشد، تا معناى جمله اين باشد كه
قرآن را با معيت جبرئيل نازل كرده، چون در اين مقام عنايت در اين نبوده كه با قرآن كسى هم آمده يا نه، بلكه عنايت تنها در نزول قرآن بوده است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «روح الامین»، ج۲، ص۲۲۲.
