رهبه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رهبه به فتح راء حالت خاص بلند کردن دستان شخص
گنهکار و
ترسان در هنگام
دعا را می گویند.
رَهبه بالا بردن پشت دستها به طرف
آسمان هنگام دعا و
ترس را می گویند.
حالتهاى دعا کننده هنگام دعا به لحاظ
رجا،
خوف،
انقطاع و غیر آن، متفاوت است. در بعضى
روایات متناسب با احوال دعا کننده، براى قرار گرفتن دستهاى او هیأت خاصى ذکر شده است، از جمله آنها حالت رهبه، یعنى ترس از خدا است که به جهت التفات به
گناهان ارتکابى، به دعا کننده دست مى‌دهد. در این حالت
مستحب است وى پشت دستهاى خود را تا محاذى صورت به طرف آسمان بالا ببرد تا نشانه شرمندگى و سرافکندگى وى در محضر خداى متعال باشد و بدین وسیله خداوند او را مورد
لطف ومرحمت ومغفرت خویش قراردهد.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۲۰۰.
