رفد (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَفَد (به فتح راء و فاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای عطا كردن و يارى كردن است.
رِفْد (به کسر راء وسکون فاء) به معنی صله و عطا و يارى است. از اين كلمه چهار مورد در
نهج البلاغه آمده است.
رَفَد به معنای عطا كردن و يارى كردن است.
رِفْد به معنی صله و عطا و يارى است.
امام علی(علیه‌السلام) درباره
خداوند فرموده:
«لا تَصْحَبُهُ الاَْوْقاتُ، وَ لا تَرْفِدُهُ الاَْدَواتُ، سَبَقَ الاَْوْقاتَ كَوْنُهُ، وَ الْعَدَمَ وُجودُهُ» یعنی: «وقت‌ها با او مصاحب نمى‌شود (لازمان است) ابزار و آلات او را يارى نمى‌كند، (با اراده كار مى‌كند) وجودش سابق بر زمان‌ها و سابق بر عدم است.»
(شرح‌های خطبه:
) واقعا ترسيم عجيبى از توحيد است و اين كلام‌ها اولين بار از آ‌ن حضرت صادر شده است.
درباره غصب حقّش فرموده:
«فَنَظَرْتُ فَإِذا لَيْسَ لي رافِدٌ، وَ لا ذابٌّ وَ لا مُساعِدٌ، إِلاَّ أَهْلَ بَيْتي، فَضَنِنْتُ بِهِمْ عَنِ الْمَنيَّةِ» یعنی: «ديدم براى گرفتن حقّم نه يارى دارم و نه مدافعى و نه تقويت كننده‌اى مگر اهل بيتم كه از کشته شدن آن‌ها نيز بخل ورزيدم.»
(شرح‌های خطبه:
)
و نيز فرموده:
«وَ آثَرَكُمْ بِالنِّعَمِ السَّوابغِ، وَ الرِّفَدِ الرَّوافِغِ» (با نعمت‌هاى گسترده و بخشش‌هاى وسيع، شما را گرامى داشته.)
(شرح‌های خطبه:
) كه در
خواهد آمد.
از اين كلمه چهار مورد در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رفد»، ج۱، ص۴۵۸.
