• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رَصَد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَصَد (به فتح راء و صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای مراقبت کردن و چيزى را زير نظر گرفتن است.
مشتقات رصد که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
مَرْصَد: (به فتح میم و صاد و سکون راء) اسم مكان به معنى كمينگاه است‌.
مِرْصاد: (به کسر میم و سکون راء) اسم مكان است.
إرْصاد: ( به کسر الف و سکون راء) به معنی آماده كردن است.


رَصَد به معنای مراقبت كردن و چيزى را زير نظر گرفتن است و نيز به معنى مراقب و مراقبت شده آمده است. (كمين كردن و كمين‌كننده)
راغب می‌گويد: فرق مرصاد با مرصد آن‌است كه مرصاد به مكانی كه فقط مخصوص كمين است گفته می‌شود.


به مواردی از رصد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - رَصَداً (آیه ۹ سوره جن)

(فَمَنْ يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهاباً رَصَداً) «هر كه اكنون گوش كند شهابى را در كمين خود می‌يابد.»
«رصد» صفت شهاب و به معنى كمين‌كننده است.

۲.۲ - رَصَداً (آیه ۲۷ سوره جن)

(إِلَّا مَنِ ارْتَضى‌ مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ‌ رَصَداً) (مگر پيامبرانى كه آنان را برگزيده و از آنها راضى است و مراقبينى از پيش رو و پشت سر براى آنها قرار مى‌دهد.)
رصد به معنى كمين‌كننده مفرد و جمع و مؤنّث در آن يكسان است. گفته‌اند رصد به معنى نگهبانان و مراقبان است يعنى خدا از جلو روى و از پشت سرش نگهبانان می‌فرستد.

۲.۳ - مَرْصَدٍ (آیه ۵ سوره توبه)

(وَ خُذُوهُمْ وَ احْصُرُوهُمْ وَ اقْعُدُوا لَهُمْ كُلَ‌ مَرْصَدٍ ...) «بگيريد، حبسشان كنيد و براى گرفتن آن‌ها در هر كمين‌گاه بنشينيد.»
مَرْصَد، اسم مکان به معنى كمينگاه است‌.

۲.۴ - لَبِالْمِرْصادِ( آیه ۱۴ سوره فجر)

(إِنَّ رَبَّكَ‌ لَبِالْمِرْصادِ) (به یقین پروردگار تو در كمينگاه ستمگران است.)

۲.۵ - مِرْصاداً (آیه ۲۱ سوره نباء)

(إِنَّ جَهَنَّمَ كانَتْ‌ مِرْصاداً) (به يقين در آن روز جهنم كمينگاهى است بزرگ)
جوهری آن را طريق معنى كرده ولى مراقبت در آن منظور است.

۲.۶ - إِرْصاداً ( آیه ۱۰۷ سوره توبه)

(وَ إِرْصاداً لِمَنْ حارَبَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ ...) «و براى آماده كردن به كسی كه با خدا و رسول جنگيده است.»
{{تورفتگی:a:ارصاد به معنای آماده كردن است. در قاموس گويد «أَرْصَدْتُ‌ لَهُ: أَعْدَدْتُ» صحاح، قاموس، اقرب تصريح دارند كه چون بعد از ارصاد «لام» آيد به معنى آماده كردن است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۰۱.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۵۱.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۵۵.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۵۵.    
۵. جن/سوره۷۲، آیه۹.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۷۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۴۷.    
۱۰. جن/سوره۷۲، آیه۲۷.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۳.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۸۴.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۵۴.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۹۵.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۵۵.    
۱۶. جوهری، ابونصر، الصحاح، ۲، ج۴۷۴، ص.    
۱۷. توبه/سوره۹، آیه۵.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۲۰۲.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۵۱.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۵۸.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۸.    
۲۲. فجر/سوره۸۹، آیه۱۴.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۳.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۷۱.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۸۱.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۷۳.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۵۱.    
۲۸. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۳۸۵.    
۲۹. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۵۵.    
۳۰. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۵۵.    
۳۱. نباء/سوره۷۸، آیه۲۱.    
۳۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۸۲.    
۳۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۷۰.    
۳۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۶۷.    
۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۴۰.    
۳۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۴۳.    
۳۷. جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۲، ص۴۷۴.    
۳۸. توبه/سوره۹، آیه۱۰۷.    
۳۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۲۰۲.    
۴۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۵۱.    
۴۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۱۲.    
۴۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۲۶.    
۴۳. فیروزآبادی، مجدالدین، القاموس المحیط، ص۲۸۲.    
۴۴. جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۲، ص۴۷۴.    
۴۵. فیروزآبادی، مجدالدین، القاموس المحیط، ص۲۸۲.    
۴۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۳۸۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رصد»، ج۳، ص۱۰۱.    






جعبه ابزار