رسالة فی طلاق الغائب (محقق کرکی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رسالة فی طلاق الغائب نوشته بسیار مختصری در
حدود صد خط است که
محقق حلی در آن
احکام طلاق زنی که
شوهر او غائب است و شوهرش در
زمان پاکی با وی عمل
زناشویی انجام داده است، بیان شده است.
سبک نگارش آن
فقه استدلالی است و در عین مختصر بودن نظریات بزرگانی از
فقهای اسلام همچون
شیخ طوسی در النهایة و
استبصار،
شیخ مفید، سلار، ابن ابی عقیل، ابن جنید، علی بن بابویه، ابن ادریس،
علامه حلی در القواعد، التحریر، المختلف،
محقق حلی در الشرایع، و
فخر المحققین در آن ذکر شده است.
وی در بین اقوال مطرح شده نظریه شیخ طوسی در استبصار را می‌پذیرد و می‌نویسد:
و الذی یقتضیه النظر الصحیح و الوقوف مع القوانین الاصولیة هو مختار الشیخ فی الاستبصار. نظر شیخ در استبصار تفصیل است به این معنی که زنانی که در هر ماه
حیض می‌شوند
جائز است پس از ماه
طلاق داده شود و زنانی که در مدتی بیش از یک ماه حیض می‌شوند در این صورت باید منتظر شد که آن زمان زیادتر از یک ماه سپری شود و پس از آن او طلاق داده شود
در الذریعة
به نسخه به خط مولی درویش محمد بن درویش سمنانی مربوط به ۹۵۸ ه ق و همین طور
نسخه به خط سید حسین بن حسن حسینی مربوط به ۹۴۹ ه ق در کتابخانه آیة الله شیرازی بزرگ در
سامراء اشاره شده است.
در مقدمه ناشر نیز نسخه‌های کتابخانه آیة الله مرعشی مربوط به ۹۶۴ ه ق و کتابخانه مسجد جامع گوهرشاد و کتابخانه سپهسالار در تهران ذکر شده‌اند.
با توجه به مطلب حادیة عشر از مجموعه اثنتا عشرة مسالة در جلد سوم رسائل المحقق الکرکی از سطر ۶ صفحه ۱۴۲ تا سطر ۶ صفحه ۱۴۴ که عین مطالب رسالة فی طلاق الغائب از سطر ۵ صفحه ۲۱۳ تا صفحه ۲۱۵ تکرار شده و در سال ۹۲۹ ق،
علماء نجف آن را
سؤال نموده‌اند بنابراین رسالة فی طلاق الغائب قبل از
سال ۹۲۹ ه ق
تالیف شده است.
نرم افزار مجموعه آثار محقق حلی، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
