ردا (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رداء لباسی همانند
عبا هست که مخصوص مردان است و قسمت بالای بدن را می پوشاند.
ردا چند معنا دارد:
رِدا پوششى
حوله مانند براى پوشاندن قسمت بالاى بدن، مقابل
لنگ است.
پوششى بزرگ که بر دوش افکنده مى‌شود، مانندعبا.
از ردا به معناى نخست در باب
حج و به معناى دوم در باب
طهارت و
صلات سخن رفته است.
احکام ردا در:
از
واجبات احرام براى مرد، پوشیدن دو
جامه است: یکى لنگ که پوشاننده قسمت پایین بدن است و دیگرى ردا که بر دوش انداخته مى‌شود و قسمت بالاى بدن را مى‌پوشاند
برداشتن
عبا از دوش در
مصیبت جز براى صاحب
عزا مکروه است.
مستحب است کسى که
میّت را داخل
قبر مى‌گذارد رداى خود را بردارد
بنابر قول
مشهور، پوشیدن ردا براى
امام جماعت مستحب است و ترک آن
کراهت دارد. چنان که به تصریح گروهى، براى نمازگزار غیر امام جماعت نیز
استحباب دارد.
برخى، پوشیدن ردا را براى نمازگزار،اعم از امام جماعت و غیر او، در فرضى مستحب دانسته اند که وى
نماز را با
لباس غیر پوشاننده دوشها یا پوشاننده اما نازک بخواند. آنان در این صورت، پوشیدن ردا را براى امام جماعت
مستحب مؤکد دانسته‌اند.
برخى دیگر گفته اند: نماز گزاردن در دو لباس؛ یکى بالاى دیگرى، مستحب است؛ خواه لباس بالایى ردا باشد یا غیر ردا و نیز در صورت عریان بودن دوشهاى نمازگزار، پوشاندن آنها مستحب است، خواه با ردا یا غیر آن.
استحباب یاد شده در هر دو مورد براى امام جماعت مؤکد است.
بنابر این قول، ردا خصوصیتى ندارد؛ آنچه مستحب است پوشاندن دوشها است نه پوشیدن ردا.
اسدال ردا در نماز
مکروه است.
پس از خواندن نماز باران و قبل از
خطبه بر
امام و نیز بنابر قولى بر مأمومان
تحویل عبا مستحب است. مراد از آن پشت و رو یا سر و ته کردن
عبا است.
برخى، جمع هر دو عمل را مطلوب دانسته‌اند.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۸۷-۸۸.
