رجعت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رجعت: «رجعت» از عقائد معروف
شیعه است و تفسيرش در يک عبارت كوتاه چنين است كه بعد از ظهور
مهدی (علیه‌السلام) و در آستانه
رستاخیز گروهى از «مؤمنان خالص» و «كفار و طاغيان بسيار شرور» به اين جهان بازمى‌گردند. گروه اول مدارجى از كمال را طى مى‌كنند، و گروه دوم كيفرهاى شديدى مى‌بينند.
مرحوم «
سید مرتضی» كه از بزرگان شيعه است، چنين مى‌گويد: «خداوند متعال بعد از ظهور حضرت مهدى (عليه‌السلام) گروهى از كسانى كه قبلًا از
دنیا رفته‌اند را به اين جهان بازمى‌گرداند، تا در
ثواب و افتخارات يارى او و مشاهده حكومت
حق بر سراسر جهان، شركت جويند، و نيز گروهى از دشمنان سرسخت را بازمى‌گرداند تا از آنها انتقام گيرد. سپس مى‌افزايد: دليل بر صحت اين مذهب اين است كه هيچ عاقلى نمى‌تواند قدرت خدا را بر اين امر انكار كند؛ چرا كه اين مسأله محالى نيست، در حالى كه بعضى از مخالفين ما، چنان اين موضوع را انكار مى‌كنند كه گويى آن را محال و غير ممكن مى‌شمرند. بعد اضافه مى‌كند كه دليل بر اثبات اين عقيده، اجماع
امامیه است؛ زيرا احدى از آنها با اين عقيده مخالفت نكرده است».
البته از كلمات بعضى از قدماى علماى شيعه، و همچنين از سخنان مرحوم
طبرسی در
مجمع البیان برمى‌آيد كه اقليت بسيار كوچكى از شيعه، با اين عقيده مخالف بودند، و رجعت را به معناى بازگشت دولت و حكومت
اهل‌بیت (علیهم‌السلام) تفسير مى‌كردند، نه بازگشت اشخاص و زنده شدن مردگان،
ولى مخالفت آنها طورى است كه به اجماع لطمه‌اى نمى‌زند.
(وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ) (به خاطر آور روزى را كه ما از هر امّتى، گروهى را از كسانى كه آيات ما را تكذيب مى‌كردند محشور مى‌كنيم؛ و آنها را نگه مى‌داريم تا به يكديگر ملحق شوند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: از ظاهر آيه برمى‌آيد كه حشر در آن، حشر در غير روز قيامت است، زيرا
حشر در
روز قیامت اختصاص به يک
فوج از هر امت ندارد، بلكه تمامى امت‌ها در آن محشور مى‌شوند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «رجعت»، ص۲۴۷.
