ربیون (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رِبّيون (به فتح راء و تشدید باء) از
واژگان قرآن کریم به كسانى گفته میشود كه مخصوص به
خدا باشند و به
غير خدا مشغول نشوند. رِبّى، واحد رِبّيون است. این واژه فقط
یکبار در قرآن آمده است.
رِبّيون به كسانى گفته میشود كه مخصوص به
خدا باشند و به
غير خدا مشغول نشود.
(وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ) رِبّي به كسر اول مثل ربّانى كسى است كه مخصوص به
خدا باشد و به
غير خدا مشغول نشود. به قولى: رِبّيون به معنى هزاران و رِبّى به معنى هزار است. و «كَأَيِّنْ» كلمه تكثير میباشد
يعنى: «چه بسا پيغمبر كه بسيارى از مخصوصان
خدا همراه وى كارزار كردند.»
در
اقرب الموارد و
قاموس گفته رِبّى واحد رِبّيون به معنى هزاران نفر است.
اين كلمه فقط
يكبار در قرآن آمده است.
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ربیون»، ج۱، ص۴۴.