راغ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
راغَ:
(فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ)راغَ: از مادّۀ «روغ» (بر وزن شوق) به معنای توجه و تمایل به چیزی، به صورت پنهانی و مخفیانه، یا به صورت توطئه و تخریب است، «
راغب» در کتاب مفردات می‌گوید: «روغ» به معنای «حرکت کردن توأم با یک نقشۀ پنهانی» است.
آیه مورد بحث اشاره به میهمان‌نوازی و
سخاوت ابراهیم (علیه‌السّلام) است که برای پذیرایی میهمانان خود فوراً دست به کار شد «پنهانی به‌سوی خانوادۀ خود رفت و گوساله‌ای فربه و بریانی برای آنها آورد»
(فَرٰاغَ اِلیٰ اَهْلِهِ فَجٰاءَ بِعِجْلٍ سَمِینٍ)
به موردی از کاربرد «راغ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ) (سپس پنهانى به سوى
خانواده خود رفت و گوساله فربه و بريان شده‌اى را براى آنها آورد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه روغ كه مصدر فعل ماضى راغ است (به طورى كه راغب گفته) به معناى اين است كه انسان طورى از حضور حاضران برود كه نفهمند براى چه مى‌رود، و خلاصه با نوعى
حیله برود. ديگران گفته‌اند به معناى رفتن پنهانى است. ولى برگشت معناى اولى هم به همان معناى دوم است..
در
تفسیر نمونه آمده است: چرا ابراهیم چنین کرد؟ برای این که ممکن بود اگر میهمانان متوجه شوند مانع از چنین پذیرایی پرهزینه‌ای گردند، امّا چرا ابراهیم برای میهمان‌های معدود که به گفته بعضی سه نفر و حد‌اکثر دوازده نفر بودند، غذای فراوان و مفصل تهیه کرد، این به خاطر آن است که معمولاً اشخاص سخاوتمند هرگاه میهمانی برای آنها فرارسد تنها به اندازۀ میهمانان غذا تهیه نمی‌کنند، بلکه غذایی فراهم می‌سازند که علاوه بر میهمانان تمام کسانی که برای آنان کار می‌کنند در آن شریک و سهیم باشند و حتی همسایگان و نزدیکان و اطرافیان دیگر را هم در نظر می‌گیرند، بنابراین هرگز چنین غذای اضافی
اسراف محسوب نمی‌شود و این معنای امروز هم در میان بسیاری از
عشایر و آنها که به شکل سنتی سابق زندگی می‌کنند دیده می‌شود.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «راغ»، ج۲، ص۲۲۸.
