توجه به اجل و پایان عمر، زمینه پرهیز از انکار حقایق دینی: «أَوَلَمْ يَنظُرُواْ فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَيْءٍ وَأَنْ عَسَى أَن يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ؛
آيا در ملکوتآسمانها و زمین (و حاكميت مطلق خداوند بر آنها)، و آنچه خدا آفريده است، از روى دقّت و عبرت نظر نيفكندند؟! و آيا در اين نيز اندیشه نكردند كه شايد پايان زندگی آنها نزديك شده باشد؟! (اگر به اين کتاب آسمانی روشن ايمان نياورند،) بعد از آن به كدام سخن ایمان خواهند آورد؟!»