ذود (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
ذود (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط:
تَذُودان (لغاتقرآن)
،
ذود (مفرداتنهجالبلاغه)
.
ذَوْد
(به فتح ذال و سکون واو) از
واژگان قرآن کریم
به معنای طرد و دفع است. این واژه فقط یکبار در
آیه ۲۳ قصص
[۱]
قصص/سوره۲۸، آیه۲۳.
آمده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای ذَوْد
۲ - کاربردها
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای ذَوْد
[
ویرایش
]
ذَوْد
[۲]
قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۰.
[۳]
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۳۵.
[۴]
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۶.
به معنای طرد و دفع است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
(
وَ وَجَدَ مِنْ دُونِهِمُ امْرَأَتَيْنِ تَذُودانِ
)
[۵]
قصص/سوره۲۸، آیه۲۳.
يعنى «نزديک آنها دو زن را ديد كه
گوسفندان
خود را از مخلوط شدن با گوسفندان ديگر كنار و دفع میكردند.»
در
نهج البلاغه
حکمت ۳۵۸
آمده :
«إِنَّ اللهَ سُبْحَانَهُ وَضَعَ ... وَ الْعِقَابَ عَلَى مَعْصِيَتِهِ، ذِيَادَةً لِعِبَادِهِ عَنْ نِقْمَتِهِ.»
[۶]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۶۷، حکمت۳۵۸.
[۷]
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۴۱، حکمت۳۶۸.
[۸]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۳۹، حکمت۳۶۸.
«خداى سبحان
عقاب
را بر
گناه
گذاشته تا بندگان را از نقمت خويش كنار و دور كند.»
[۹]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷، حکمت۳۶۸.
[۱۰]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
(شرحهای حکمت:
[۱۱]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
[۱۲]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۶۶.
[۱۳]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۲.
[۱۴]
ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹۸.
)
در
صحیفه سجادیه
دعای ۴۲
درباره قرآن آمده :
«حَتَّى يَكُونَ لَنَا ... عَنْ سَخَطِكَ وَ تَعَدِّي حُدُودِكَ ذَايِداً»
[۱۵]
صحیفه سجادیه، ترجمه انصاریان، دعای۴۲، ص۲۱۲.
«تا ما را از
غضب
تو و تجاوز بحدود تو كنار كننده باشد.»
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
اين كلمه فقط يكبار در قرآن يافته است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قصص/سوره۲۸، آیه۲۳.
۲.
↑
قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۰.
۳.
↑
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۳۵.
۴.
↑
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۶.
۵.
↑
قصص/سوره۲۸، آیه۲۳.
۶.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۶۷، حکمت۳۵۸.
۷.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۴۱، حکمت۳۶۸.
۸.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۳۹، حکمت۳۶۸.
۹.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷، حکمت۳۶۸.
۱۰.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
۱۱.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
۱۲.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۶۶.
۱۳.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۲.
۱۴.
↑
ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹۸.
۱۵.
↑
صحیفه سجادیه، ترجمه انصاریان، دعای۴۲، ص۲۱۲.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ذود»، ج۳، ص۳۰.
ردههای این صفحه :
مفردات قرآن
|
واژه شناسی واژگان سوره قصص
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری