• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ذَوْد (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ذَوْد (به فتح ذال و سکون واو) از واژگان نهج البلاغه به معنای طرد و دفع است.
از اين ماده چهار مورد در نهج البلاغه آمده است.



ذَوْد به معنای طرد و دفع است.
«ذادَهُ‌ عنهُ‌ ذَوْداً: طردهُ‌ و دفعهُ‌.»



برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - ذيادَةً - حکمت ۳۵۸

امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۳۵۸ فرموده:
«إِنَّ اللهَ سُبْحانَهُ وَضَعَ الثَّوابَ عَلَى طاعَتِهِ وَ الْعِقابَ عَلَى مَعْصيَتِهِ ذيادَةً لِعِبادِهِ عَنْ نِقْمَتِهِ وَ حياشَةً لَهُمْ إلَى جَنِّتِهِ.»
«خداوند سبحان ثواب را بر طاعت و عقاب را بر معصیت نهاده تا بندگانش را از عذابش منع كند و به بهشت سوق دهد.»


۲.۲ - ذِيدَتْ - نامه ۶۷ (قثم بن عباس)

به قثم بن عباس فرماندار مکه مى‌نويسد:
«وَ لا تَحْجُبَنَّ ذا حاجَة عَنْ لِقائِکَ بِها فإِنَّها إِنْ ذِيدَتْ عَنْ أَبْوابِکَ فی أَوَّلِ وِرْدِها لَمْ تُحْمَدْ فيما بَعْدُ عَلَى قَضائِها.»
«حاجتمند را از ملاقات خويش منع نكن، چون اگر حاجت در اول ورود از درهاى تو منع شود ديگر در قضاى آن پسنديده نخواهى بود.»



از اين كلمه چهار مورد در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۲۰.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۶.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۳۱۳.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۷، حکمت۳۵۸.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۴۱، حکمت۳۶۸.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۳۹، حکمت۳۶۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷، حکمت۳۶۸.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۶۶.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۲.    
۱۲. ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹۸.    
۱۳. سید رضی، محمد نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۵۳، نامه۶۷.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۴۰، نامه۶۷.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۵۷، نامه۶۷.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۱۵، نامه۶۷.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۶۲.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۶۴.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۱، ص۳۱۴.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۸۴.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۳۱.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۷، حکمت۳۵۸.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۵۳، نامه۶۷.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ذود»، ج۱، ص۴۲۰.    






جعبه ابزار