ذَوْد (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
ذَوْد (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط:
ذَوْد (مفرداتقرآن)
،
تَذُودان (لغاتقرآن)
.
ذَوْد
(به فتح ذال و سکون واو) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای طرد و دفع است.
از اين ماده چهار مورد در
نهج البلاغه
آمده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای
ذَوْد
۲ - کاربردها
۲.۱ -
ذيادَةً
- حکمت ۳۵۸
۲.۲ -
ذِيدَتْ
- نامه ۶۷ (قثم بن عباس)
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای
ذَوْد
[
ویرایش
]
ذَوْد
[۱]
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۲۰.
[۲]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۶.
به معنای طرد و دفع است.
«
ذادَهُ عنهُ ذَوْداً: طردهُ و دفعهُ.
»
[۳]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۳۱۳.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
برخی از مواردی که در «نهجالبلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
۲.۱ -
ذيادَةً
- حکمت ۳۵۸
امام (صلواتاللهعلیه)
در
حکمت ۳۵۸
فرموده:
«إِنَّ اللهَ سُبْحانَهُ وَضَعَ الثَّوابَ عَلَى طاعَتِهِ وَ الْعِقابَ عَلَى مَعْصيَتِهِ
ذيادَةً
لِعِبادِهِ عَنْ نِقْمَتِهِ وَ حياشَةً لَهُمْ إلَى جَنِّتِهِ.»
[۴]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۷، حکمت۳۵۸.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۴۱، حکمت۳۶۸.
[۶]
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۳۹، حکمت۳۶۸.
«
خداوند سبحان
ثواب
را بر
طاعت
و
عقاب
را بر
معصیت
نهاده تا بندگانش را از عذابش منع كند و به
بهشت
سوق دهد.»
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷، حکمت۳۶۸.
[۸]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
(شرحهای حکمت:
[۹]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
[۱۰]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۶۶.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۲.
[۱۲]
ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹۸.
)
۲.۲ -
ذِيدَتْ
- نامه ۶۷ (قثم بن عباس)
به
قثم بن عباس
فرماندار
مکه
مىنويسد:
«وَ لا تَحْجُبَنَّ ذا حاجَة عَنْ لِقائِکَ بِها فإِنَّها إِنْ
ذِيدَتْ
عَنْ أَبْوابِکَ فی أَوَّلِ وِرْدِها لَمْ تُحْمَدْ فيما بَعْدُ عَلَى قَضائِها.»
[۱۳]
سید رضی، محمد نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۵۳، نامه۶۷.
[۱۴]
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۴۰، نامه۶۷.
[۱۵]
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۵۷، نامه۶۷.
«حاجتمند را از ملاقات خويش منع نكن، چون اگر
حاجت
در اول ورود از درهاى تو منع شود ديگر در قضاى آن پسنديده نخواهى بود.»
[۱۶]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۱۵، نامه۶۷.
[۱۷]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۶۲.
(شرحهای نامه:
[۱۸]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۶۴.
[۱۹]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۱، ص۳۱۴.
[۲۰]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۸۴.
[۲۱]
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۳۱.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
از اين كلمه چهار مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
[۲۲]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۷، حکمت۳۵۸.
[۲۳]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۵۳، نامه۶۷.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۲۰.
۲.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۶.
۳.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۳۱۳.
۴.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۷، حکمت۳۵۸.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۴۱، حکمت۳۶۸.
۶.
↑
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۳۹، حکمت۳۶۸.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷، حکمت۳۶۸.
۸.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
۹.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
۱۰.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۶۶.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۲.
۱۲.
↑
ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹۸.
۱۳.
↑
سید رضی، محمد نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۵۳، نامه۶۷.
۱۴.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۴۰، نامه۶۷.
۱۵.
↑
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۵۷، نامه۶۷.
۱۶.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۱۵، نامه۶۷.
۱۷.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۶۲.
۱۸.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۶۴.
۱۹.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۱، ص۳۱۴.
۲۰.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۸۴.
۲۱.
↑
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۳۱.
۲۲.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۷، حکمت۳۵۸.
۲۳.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۵۳، نامه۶۷.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ذود»، ج۱، ص۴۲۰.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان حکمت 358 نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نامه 67 نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری