• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ذَرْو (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ذَرْو (به فتح ذال و سکون راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای پراکندن و پاشیدن است.



ذَرْو به معنای پراكندن و پاشيدن است.



موردی که در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - يُذری - خطبه ۱۷ (جاهل)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره آدم جاهل فرموده:
«لَمْ يَعَضَّ عَلَى العِلْمِ بِضِرْس قاطِع يُذری الرِّواياتِ إذْراءَ الرّيحِ الهَشيمَ.»
يعنى «دندان ننهاده است بر علم با دندان قاطع (عالم حقيقى نيست) مى‌پراكند روایات را مانند پراكندن باد علف‌هاى خشكيده را.»



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۱۳.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۵۸.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۳، خطبه ۱۷.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۴۹، خطبه ۱۷.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۹، خطبه ۱۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۷، خطبه۱۷.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۱۸.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۳۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۵۹۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۸.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۸۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ذرو»، ج۱، ص۴۱۳.    






جعبه ابزار