دینار (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دینار از
واژگان قرآن کریم و قسمتی از پول‌های قدیمی است. این واژه فقط یکبار در
آیه ۷۵ سوره آل‌عمران آمده است.
دينار:
طبرسی فرموده: اصل آن دننار است نون اوّل براى كثرت استعمال و سهولت تلفّظ، به ياء قلب شده است.
راغب نيز چنين گفته است.
در
قاموس گويد: علّت قلب آن است كه به مصادر مثل كِذَّاب (به كسر اوّل) ملتبس نشود.
در
اقرب گفته:
دينار قسمتى از پول‌هاى قديمى است و فارسى
معرّب و اصل آن دنّار است به دليل آن‌كه جمع آن دنانير می‌آيد.
آیة الله یزدی در
عروة الوثقی در زكوة نقدين فرموده:
دينار يک مثقال شرعى طلاست و آن سه ربع مثقال صيرفى است.
(وَ مِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينارٍ لا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلَّا ما دُمْتَ عَلَيْهِ قائِماً) به نظر می‌آيد مراد از آن در آيه شريفه پول اندک است نه
دينار شرعى. يعنى «از
اهل کتاب بعضى هست كه اگر او را بر يک
دينار امين كنى به تو ردّ نمی‌كند مگر آن‌كه پيوسته به طلب بر او ايستاده باشى.»
اين كلمه فقط يكبار در قرآن يافته است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «دینار»، ج۲، ص۳۶۰.
