• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دَهْی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





داهیَه (به فتح یاء) از ماده «دَهْی» (به فتح دال و سکون هاء) از واژگان قرآن کریم به معنای امر عظیم و امر ناپسند است. اسم تفضیل آن أدْهی است که تنها یکبار در آیه ۴۶ سوره قمر آمده است.



داهِیَه به معنى امر عظيم و امر ناپسند است. طبرسی فرمايد: داهيه بلائى است كه آن را چاره‌اى نباشد.


(بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهى‌ وَ أَمَرُّ) يعنى: «بلكه قیامت وعدگاه آنهاست‌ و آن بليّه بزرگتر و تلخ‌تر است.»


اين كلمه يكبار در قرآن آمده است.


۱. قمر/سوره۵۴، آیه۴۶.    
۲. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۶۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۵۲.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۳.    
۵. قمر/سوره۵۴، آیه۴۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۸۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۴۹.    
۱۰. قمر/سوره۵۴، آیه۴۶.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «دهی»، ج۲، ص۳۶۶.    






جعبه ابزار