• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دَعّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: دَعّ (قاموس قرآن (جلد ۲))


دَعّ (به فتح دال و تشدید عین) از واژگان قرآن کریم به معنای دفع شدید است.


دَعّ
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۴۴.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۱۴.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۲۵.    
به معنى دفع شديد است.
[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۱۴.    
«دَعَّهُ‌ دَعّاً: دفعه دفعا عنيفا» و از اساس البلاغه نقل شده «دَعَ‌ الْيَتِيمَ» يعنى «يتيم را به ظلم و جفا دفع كرد و از خود راند.»
[۵] زمخشری، محمود بنعمر، اساس البلاغه، ج۱، ص۲۸۷.    


(فَذلِکَ الَّذِی‌ یَدُعُ‌ الْیَتِیمَ‌)
[۶] ماعون/سوره۱۰۷، آیه۲.    

(یَوْمَ‌ یُدَعُّونَ‌ اِلی‌ نارِ جَهَنَّمَ‌ دَعًّا)
[۷] طور/سوره۵۲، آیه۱۳.    

معنی آیه اوّل چنین است: «مکذّب به دین کسی است که یتیم را به قهر از خود می‌راند و به درد او نمی‌رسد.»
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۸.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۳۳.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۳۴.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۰۵.    

و معنی آیه دوّم آن است که: «به شدّت تمام به آتش جهنم دفع و‌ انداخته می‌شوند مثل تنه زدن و‌ انداختن کسی.»
[۱۲] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۰.    
[۱۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۴۸.    
[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۴۲.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۴۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۱۴.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۲۵.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۱۴.    
۵. ↑ زمخشری، محمود بنعمر، اساس البلاغه، ج۱، ص۲۸۷.    
۶. ↑ ماعون/سوره۱۰۷، آیه۲.    
۷. ↑ طور/سوره۵۲، آیه۱۳.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۸.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۳۳.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۳۴.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۰۵.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۰.    
۱۳. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۴۸.    
۱۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۴۲.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «دع»، ج۲، ص۳۴۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره طور | واژه شناسی واژگان سوره ماعون
جعبه ابزار