• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دَسْو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





دَسْو (به فتح دال) از واژگان قرآن کریم به معنای ناپاکی است. این واژه فقط یکبار در آیه ۱۰ سوره شمس آمده است.



دَسْو به معنای ناپاكى است.
[۶] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.

در اقرب آمده «دسا يدسو دسوا: نقيض زكى يزكو».
[۷] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.



(قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها • وَ قَدْ خابَ مَنْ‌ دَسَّاها) «حقّا كه رستگار شد آن كه نفس خويش را پاک گردانيد و به خسران افتاد آن‌كه آن را ناپاک و فاسد كرد.»


اين كلمه يک دفعه در قرآن به كار رفته است.


۱. شمس/سوره۹۱، آیه۱۰.    
۲. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۴۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۱۴.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۷۰.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۴.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۷. شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۸. شمس/سوره۹۱، آیات۹-۱۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۸.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۱۵.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «دسو»، ج۲، ص۳۴۴.    






جعبه ابزار