• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دان (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





دان: (وَ جَنَی الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ)
«دان» در اصل‌ «دانی» و به معنای نزدیک است.



(مُتَّكِـِٔينَ عَلَىٰ فُرُشِۭ بَطَآئِنُهَا مِنۡ إِسۡتَبۡرَقٖۚ وَجَنَى ٱلۡجَنَّتَيۡنِ دَانٖ) (اين در حالى است كه آنها بر فرشهايى تكيه كرده‌اند با آسترهايى از ديبا و ابريشم، وميوه‌هاى رسيده آن دو باغ بهشتى نزديك و در دسترس است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه دان (كه در اصل دانى بوده) اسم فاعل از مصدر دنو - با ضمه دال و نون و تشديد واو- است، كه به معناى نزديكى است، پس دانى يعنى نزديك، و معناى جمله اين است كه ميوه‌هاى چيدنى درختان بهشتى نزديك و در دسترس است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۷۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص.    
۴. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۸۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۱۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۴۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «دان»، ص۲۲۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره الرحمن | لغات قرآن




جعبه ابزار