خیرات (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خیرات: (خَیْراتٌ حِسانٌ)«خیرات» بعضی گفتهاند جمع
«خیّره» (بر وزن سیّده) است که به خاطر تخفیف آن را «خیرات» گفتهاند، و بعضی آن را جمع «خَیْره» (بر وزن حَیْره) دانستهاند، و در هر حال معنای وصفی دارد نه معنای «افعل التفضیل»؛ چرا که «افعل التفضیل»، جمع بسته نمیشود.
(فِيهِنَّ خَيۡرَٰتٌ حِسَانٞ) (و در آن باغهاى بهشتى زنانى نيكو خلق و زيبايند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه خير بايد دانست كه مورد استعمال بيشترش در معانى است، هم چنان كه مورد استعمال بيشتر كلمه حسن در نقشها و صورتها است، و بنابراين معناى خيرات حسان اين مىشود كه:
همسران بهشتی هم اخلاق خوبى دارند، و هم صورتهاى زيبا، و به عبارتى ديگر سيرت و صورتشان هر دو خوب است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «خیرات»، ص۲۱۷.