خیام (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خیام: (مَّقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ)«خیام» جمع
«خیمه» است،
ولی به طوری‌که در روایات اسلامی آمده، خیمه‌های بهشتی، از نظر گستردگی، وسعت و زیبایی، شباهتی به خیمه‌های این جهان ندارند. این نکته نیز قابل توجّه است که،
«خیمه»، طبق آنچه علمای لغت و بعضی از مفسران گفته‌اند تنها به معنای خیمه‌های پارچه‌ای که در میان ما معروف است نمی‌باشد، بلکه به خانه‌های چوبی و یا حتی هر خانه مدوری، کلمه «
خیمه» اطلاق می‌شود، و گاه گفته شده «خیمه» عبارت است از هر خانه‌ای که از
سنگ و مانند آن ساخته نشده است.
(حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ) (حوريانى كه در خيمه‌هاى بهشتى مستورند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه خيام جمع خيمه است، كه فارسيان هم آن‌را خيمه گويند، و اينكه فرموده: حوريان مقصور در خيمه‌هايند، معنايش اين است كه: از دستبرد اجانب محفوظند، زنانى مبتذل نيستند، كه غير شوهران نيز ايشان را تماشا كنند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «خیام»، ص۲۱۶.
