خُوار (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خُوار (به ضم خاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای صدای
گاو است.
خُوار به معنای صداى گاو است.
راغب می‌گويد: خوار مخصوص به صداى گاو است و گاهى به طور استعاره به صداى
شتر گفته می‌شود.
(وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسی مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلًا جَسَداً لَهُ خُوارٌ) «قوم بعد از رفتن وی از زیورهای خود گوساله‌ای که پیکر بود بساختند که صدای گوساله داشت.»
در
نهج البلاغه خطبه ۲۰۱ درباره
قوم ثمود فرموده :
«خَارَتْ اَرْضُهُمْ بِالْخَسْفَةِ خُوَارَ السِّکَّةِ الْمُحْمَاةِ فِی الْاَرْضِ الْخَوَّارَةِ.» (سرزمين آنان همچون آهن گداخته‌اى كه در زمين نرم فرو رود، يكباره فريادى بر آورد و فروكش كرد! (و به اين طريق كيفر اعمال خلاف خود را ديدند).)
صدای زمین به هنگام لرزه به صدای گاو تشبیه شده است. السِّکَّةِ الْمُحْمَاةِ یعنی گاو آهن آب داده. اَرْضِ خَوَّارَة زمین نرم است.
این کلمه فقط دو بار در قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خوار»، ج۲، ص۳۱۱.
