خُلَطاء (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خُلَطاء: (اِنَّ کَثیراً مِّنَ الْخُلَطآءِ)«خُلَطاء» جمع
«خلیط» به معنای اشخاص، یا اموری است که با یکدیگر مخلوطند و به
دوست و شریک و
همسایه نیز اطلاق می‌شود؛ با این که
ظلم و تعدی مخصوص اینها نیست اما ذکر خصوص این گروه، یا به خاطر تماسی است که با هم دارند، و در این تماس خواه ناخواه برخوردهایی پیش می‌آید، و یا به خاطر آن است که از آنها انتظار ظلم و ستم نیست.
(قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنْ الْخُلَطَاء لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِيلٌ مَّا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ) (
داود گفت: «به يقين او با درخواست ميش تو براى افزودن آن به ميشهايش، بر تو ستم نموده؛ و بسيارى از شريكان و دوستان به يكديگر ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه
ایمان آورده و
اعمال صالح انجام داده‌اند؛ امّا عدّه آنان كم است.» داود دانست كه ما او را با اين ماجرا آزموده‌ايم، از اين رو از پروردگارش طلب آمرزش نمود و به
سجده افتاد و
توبه كرد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه خلطاء به معناى شريكها است كه مال خود را با هم خلط مى‌كنند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «خُلَطاء»، ص۲۱۲.
