• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خُطْو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





خُطْو (به ضم خاء و سکون طاء) از واژگان قرآن کریم به معنای فاصله ميان دو پا در راه رفتن است.
جمع آن خُطُوات (به ضم خاء و طاء) است.
خَطْوه (به فتح خاء و سکون طاء) به معنای یک دفعه گام برداشتن است.
جمع آن خَطَوات (به فتح خاء و طاء) است.
اين كلمه به صورت جمع در پنج محل از قرآن مجید آمده است.



خُطْو و خُطْوه به معنای فاصله ميان دو پا در راه رفتن است.
خَطْوه به معنای يک دفعه گام برداشتن است
و جمع آن در خُطْو و خُطْوه، خُطُوات است. در خَطْوه، خَطَوات بر وزن ضربات است.



به مواردی از خُطْو که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خُطُواتِ‌ (آیه ۱۶۸ سوره بقره)

(يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلالًا طَيِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ‌ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ‌)
(اى مردم! از نعمت‌هاى حلال و پاكيزه‌اى كه در زمين است بخوريد و از گام‌هاى شیطان، پيروى نكنيد؛ زيرا او، دشمن آشكار شماست.)
تابع شدن به خطوات شيطان پيروى از او و پا گذاشتن در جاى پاى او است و بالاخره مراد، تبعيت از وساوس و دغدغه‌هاى او می‌باشد.
در مجمع از امام باقر و امام صادق عليهماالسلام مروى است كه از جمله خطوات شيطان قسم به طلاق، نذر در معاصی و هر سوگند به غير خدا است.
تبعیّت واقعى در راه رفتن آن است كه تابع پاى خويش را در جاى پاى متبوع بگذارد و مانند او راه رود، هر كه در زندگى تابع وساوس شيطان باشد پا در جاى پاى او گذاشته و در هر دو جهان بدبخت خواهد شد.


۲.۲ - خُطُواتِ‌ (آیه ۲۰۸ سوره بقره)

(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وَ لاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ)
(اى كسانى كه ایمان آورده‌ايد؛ همگى در پرتو ايمان در صلح و آشتى درآييد! و از گام‌هاى شيطان، پيروى نكنيد؛ كه او دشمن آشكار شماست.)


۲.۳ - خُطُواتِ‌ (آیه ۱۴۲ سوره انعام)

(وَ مِنَ الأَنْعَامِ حَمُولَةً وَ فَرْشًا كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَ لاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ)
(اوست کسی که از چهارپایان، برای شما حیوانات باربر، و حیوانات کوچک برای منافع دیگر آفرید؛ از آن‌چه به شما روزی داده است، بخورید؛ و از گام‌های شیطان پیروی ننمایید، که او برای شما دشمنی آشکار است.)


۲.۴ - خُطُواتِ‌ (آیه ۲۱ سوره نور)

(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ وَ مَن يَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَ الْمُنكَرِ وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ مَا زَكَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَ لَكِنَّ اللَّهَ يُزَكِّي مَن يَشَاءُ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ)
(اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از گام‌هاى شيطان پيروى نكنيد. هر كس پيرو گام‌هاى شيطان شود او به كارهاى زشت و منكر فرمان مى‌دهد. و اگر فضل و رحمت الهى شامل حال شما نبود، هرگز احدى از شما پاک نمى‌شد؛ ولى خداوند هر كه را بخواهد و شايسته باشد پاكيزه مى‌سازد، و خدا شنوا و داناست.)
منظور از اين كلمه به صورت جمع در قرآن آن است كه آدمى در مسير زندگى تابع هوی و تسويلات شيطانى نشده و از راه و منطق صحيح كه به وسيله پیغمبران پاک عرضه شده پيروى نمايد.



اين كلمه به صورت جمع در پنج محل از قرآن مجيد آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۶۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۲۸۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت حسینی، ج۱، ص۱۲۶.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۶۶.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۵۷.    
۶. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۲۸۸.    
۷. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۲۴.    
۸. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۲۴.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۱۶۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۵.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۶۳۱-۶۳۴.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۴۱۷-۴۱۹.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۵۷-۱۵۸.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۶۷-۴۶۸.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۵۸.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۶۸.    
۱۷. بقره/سوره۲، آیه۲۰۸.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۲.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۱۵۱.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص ۱۰۱.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۷۰.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۳۶.    
۲۳. انعام/سوره۶، آیه۱۴۲.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۶.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۵۰۱.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۶۴.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۳۰۳.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۸۰.    
۲۹. نور/سوره۲۴، آیه۲۱.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۵۲.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۳۳.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۹۳.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۱۷.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۰.    
۳۵. بقره/سوره۲، آیه۱۶۸.    
۳۶. بقره/سوره۲، آیه۲۰۸.    
۳۷. انعام/سوره۶، آیه۱۴۲.    
۳۸. نور/سوره۲۴، آیه۲۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خطو»، ج۲، ص۲۶۴-۲۶۵.    






جعبه ابزار