خُرْطوم (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خُرْطوم (به ضم خاء و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
بینی است.
اين كلمه در
قرآن فقط يکبار آمده است.
خُرْطوم به معنی بينى است.
به موردی از
خُرْطوم که در قرآن به کار رفته است، اشاره میشود:
(سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ) «حتما روى بينى او علامت میگذاريم.»
گويا منظور از علامت، عار و ننگى است كه هميشگى باشد مثل داغى روى بينى.
از
مفردات به دست میآيد كه خرطوم در اصل بينى فيل است و هر گاه در بينى
انسان به كار رود مراد قبيح شمردن است.
گر چه عبارت مفردات تا حدّى مشوّش است.
زمخشری نيز استعمال آن را دالّ بر
استخفاف گرفته است.
خَراطيم (به فتح خاء) قوم به معنى بزرگان قوم به كار رفته و نيز
خُرْطوم (به ضم خاء و سکون راء) به معنى
خمر آمده است.
اين كلمه در قرآن فقط يکبار آمده است.
•
قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خرطوم»، ج۲، ص۲۳۷-۲۳۸.