• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خمار (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: خُمُر (لغات‌قرآن)، خمار.


خِمار (به کسر خاء) از واژگان قرآن کریم است. در لغت به آنچه با آن چيزى را مى‌پوشانند خِمَار گفته می‌شود ولى در تعارف، خِمَار مخصوص شده به آنچه زن سر خود را با آن مى‌پوشاند و جمع آن خُمُر است‌.



خَمْر به معنای پوشاندن است. طبرسی گويد: اصل خمر به معنى ستر و پوشاندن است. راغب مي‌گويد: اصل خمر به معنى پوشانيدن شى‌ء است و به آنچه با آن چيزى را مى‌پوشانند خِمَار گويند ولى در تعارف، خِمَار مخصوص شده بآنچه زن سر خود را با آن مى‌پوشاند و جمع آن خمر (بر وزن عنق) است‌.


(وَ لْیَضْرِبْنَ‌ بِخُمُرِهِنَ‌ عَلی‌ جُیُوبِهِنَ‌) «روسری‌های خود بر گریبان‌های خویش بزنند.» معنی این آیه در «جیب» گذشت.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۹۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۹۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۹۲.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۶۶.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۹۸.    
۶. نور/سوره۲۴، آیه۳۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۱۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۵۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۲۷.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خمر»، ج۲، ص۲۹۹.    






جعبه ابزار