خلف بن احمد (ز ۱۲۸۵ق/۱۸۶۸م) در بوشهر زاده شد و پس از آموزش‌های مقدماتی در ۱۳۰۶ق/۱۸۸۸م به نجف مهاجرت کرد و در حوزۀ علمیۀ آن‌جا به آموختن سطوح عالی دانش‌های متداول آن روزگار پرداخت. او در درس عالمان و فقیهان بلندپایۀ حوزۀ نجف از جمله آخوند ملا محمد کاظم خراسانی شرکت کرد و در ۱۳۱۴ق/۱۸۹۶م به بوشهر بازگشت. در ۱۳۱۵ق/۱۸۹۷م پس از درگذشت پدرش به جای وی به امامت جمعه و جماعت و دیگر امور شرعی پرداخت. او آثاری در فقه و کلام دارد.
