• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خَصْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: خَصْف (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: خَصْف (مفردات‌قرآن)، یَخْصِفانِ (لغات‌قرآن)، چسباندن.


خَصْف (به فتح خاء و سکون صاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای چسباندن، قرار دادن و وصله زدن است. این واژه یک بار در نهج البلاغه آمده است.


خَصْف
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۴۴.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۶.    
به معنای چسباندن، قرار دادن و وصله زدن آمده است.

امام علی (علیه‌السلام) در وصف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرموده: «وَلَقَدْ كَانَ(صلى الله عليه وآله) يَأْكُلُ عَلَى الاَْرْضِ، وَيَجْلِسُ جِلْسَةَ الْعَبْدِ، وَيَخْصِفُ بَيَدِهِ نَعْلَهُ، وَيَرْقَعُ بِيَدِهِ ثَوْبَهُ»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، خطبه ۱۶۰.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۷۵، خطبه ۱۵۵.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۲۲۸، خطبه ۱۶۰.    
«آن حضرت بر روی زمین غذا می‌خورد مانند غلام متواضعانه می‌نشست، کفش و لباس خویش را با دست خود وصله می‌زد.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۴۹، خطبه ۱۶۰.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۱۳.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۲۲.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۲۴۸.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۳۷۸.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۳۴.    
)

واژه خصف یک بار در نهج آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۴۴.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۶.    
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص، خطبه ۱۶۰.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۷۵، خطبه ۱۵۵.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۲۲۸، خطبه ۱۶۰.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۴۹، خطبه ۱۶۰.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۱۳.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۲۲.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۲۴۸.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۳۷۸.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۳۴.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خصف»، ج۱، ص۳۴۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 160 نهج البلاغه
جعبه ابزار