خشوع ابراهیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از فضایل
حضرت ابراهیم علیه‌السلام که در
آیات قرآن به آن اشاره شده، خشوع است.
خشوع ابراهيم علیه‌السلام در برابر خدا:
۱. «... إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لأوَّاهٌ حَلِيمٌ؛
... به يقين، ابراهيم دلسوز و
بردبار بود.»
۲. «إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ؛
چرا كه ابراهيم، بردبار و
دلسوز و همواره رجوع كننده به سوى خدا بود.»
۳. «وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ... • أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ ... وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا؛
در اين كتاب، ابراهيم را ياد كن، ... آنها پيامبرانى بودند ... و از كسانى كه
هدایت كرديم و برگزيديم، كسانى كه خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود، هنگامى كه آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده مى‌شد به
خاک مى‌افتادند، در حالى كه
سجده مى‌كردند و گريان بودند.» برداشت فوق بر اين اساس است كه جمله «ممّن هدينا واجتبينا ...» بيان ديگرى براى همان پيامبرانى باشد كه در آغاز آيه به آنان اشاره شده است، و جمله «بُكيّاً» كنايه از كمال خشوع آن حضرت باشد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۱۱۴، برگرفته از مقاله «خشوع ابراهیم علیه‌السلام».
