• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خابَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: خابَ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: خیبة (مفردات‌قرآن)، خیب (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ناامیدی.


خابَ: (وَ خابَ کُلُّ جَبَّارٍ)
[۱] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۵.    

«خابَ» از مادّه‌ «خیبة» (بر وزن غیبة) به معنای از دست رفتن مطلوب است که با کلمه نومیدی در فارسی تقریباً مساوی است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۳۰۰.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۵۳.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۳۲۸.    
[۵] شمس/سوره۹۱، آیه۱۰.    
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۶۳.    



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با خابَ:

۱.۱ - آیه ۱۴ سوره ابراهیم

(وَاسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ)
[۷] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۵.    
(و آنها از خدا تقاضاى فتح و پيروزى بر کفّار كردند؛ و سرانجام هر گردنكش حق‌ستيزى نوميد و نابود شد.)
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۷.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: استفتاح، فتح و پيروزى خواستن، و خيبه نااميد شدن و زيان كردن و هلاکت است، عنید هم مانند معاند به معناى لجوج است.
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۷.    
[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۵.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۱۴.    
[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۷۴.    
)

۱.۲ - آیه ۱۰ سوره شمس

(وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا)
[۱۳] شمس/سوره۹۱، آیه۱۰.    
(و آن كه نفس خويش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است!)
[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: خيبت به معناى ظفر نيافتن و نرسيدن به هدف است.
[۱۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۰.    
[۱۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۸.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۱۵.    
[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۵.    


۱. ↑ ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۵.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۳۰۰.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۵۳.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۳۲۸.    
۵. ↑ شمس/سوره۹۱، آیه۱۰.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۶۳.    
۷. ↑ ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۵.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۷.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۷.    
۱۰. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۵.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۱۴.    
۱۲. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۷۴.    
۱۳. ↑ شمس/سوره۹۱، آیه۱۰.    
۱۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    
۱۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۰.    
۱۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۸.    
۱۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۱۵.    
۱۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۵.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «خابَ»، ص۲۰۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ابراهیم | لغات قرآن
جعبه ابزار