• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حین (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حین (به کسر حاء)، از واژگان قرآن کریم به معنی وقت مبهم است که به مطلق زمان چه طولانی و چه کوتاه اطلاق می‌شود. مشتق این واژه در قرآن به صورت حِینَئِذ (به کسر حاء و فتح نون) به معنی وقت آمده است. حین در قرآن مجید ۳۴ بار و به صورت حینئذ یکبار آمده است.



حین به معنی وقت است.


(وَلَکُمْ فِی الْاَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ اِلی‌ حِینٍ‌) «شما را در زمین تا وقتی قرارگاه و متاع هست‌.»
(وَ اِنْ تَسْئَلُوا عَنْها حِینَ‌ یُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَکُمْ..) «اگر وقت نزول قرآن از آنها بپرسید بر شما آشکار و روشن می‌شود.»
راغب گوید: حین، وقت رسیدن و حصول شی‌ء است و آن مبهم است و با مضاف الیه معلوم می‌گردد. بعد گوید: به معنی مدت و سال و آن و مطلق زمان می‌آید. ناگفته نماند آنها همه از مصادیق وقت‌اند.
در آیه‌: (هَلْ اَتی‌ عَلَی الْاِنْسانِ‌ حِینٌ‌ مِنَ الدَّهْرِ...) (آيا اين گونه نيست كه زمانى طولانى از روزگار بر انسان گذشت) گفته‌اند: حین به معنی مدّت است.
در اقرب گوید: حین به معنی وقت مبهم است به هر زمان صلاحیت دارد کوتاه باشد یا دراز. ولی در مجمع ذیل آیه ۳۶ بقره گفته: بیشتر در زمان دراز به کار می‌رود.
این کلمه در قرآن مجید ۳۴ بار آمده است و یکبار به صورت حینئذ: (وَ اَنْتُمْ‌ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ‌) (و شما در اين حال نظاره مى‌كنيد.) که به معنی «حِینَ‌ اِذْ کَانَ کَذَا» است و نیز به اسم و فعل هر دو اضافه شده و مقطوع الاضافه نیز آمده مثل‌: (وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَاْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِینَ‌ الْبَاْسِ‌) (و در برابر سختى‌ها و زيان‌ها و هنگام جنگ، استقامت مى‌ورزند)
(وَلَکُمْ فِیها جَمالٌ‌ حِینَ‌ تُرِیحُونَ وَحِینَ‌ تَسْرَحُونَ‌) (و در آنها براى شما زينت و شكوه فراوانى است به هنگامى كه آنها را به استراحتگاهشان باز مى‌گردانيد، و هنگامى كه صبحگاهان به صحرا مى‌فرستيد.)
(فَذَرْهُمْ فِی غَمْرَتِهِمْ حَتَّی‌ حِینٍ‌) (آنها را در جهل و غفلتشان رها كن تا زمانى كه مرگشان فرا رسد)
(کَمْ اَهْلَکْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنادَوْا وَ لاتَ‌ حِینَ‌ مَناصٍ‌) گفته‌اند لات همان لا است که تاء به آن لاحق شده و به معنی لیس است و اسم آن محذوف و حین خبر آن است یعنی: «لَیْسَ‌ الْحِینُ‌ حِینَ مَنَاصٍ» آن زمان، وقت نجات نیست معنی آیه چنین می‌شود: «چه بسیار مردمانی که پیش از آنها هلاک کردیم هنگام هلاکت ناله و استغاثه کردند ولی آن وقت مهلت و نجات نیست.»


حین در قرآن مجید ۳۴ بار و به صورت حینئذ یکبار آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۰۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۷.    
۳. ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۲، ص۱۲۵.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۴۰.    
۵. جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح تاج اللغة، ج۵، ص۲۱۰۶.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۳۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱، ص۱۳۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۲۰۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱، ص۱۷۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۱۳۸-۱۳۹.    
۱۱. مائده/سوره۵، آیه۱۰۱.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۶، ص۱۵۰-۱۵۴.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۲۲۱-۲۲۵.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۴۲۹-۴۳۰.    
۱۵. تَسْئَلُوا طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۹۸.    
۱۶. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۷.    
۱۷. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۸.    
۱۸. انسان/سوره۷۶، آیه۱.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۸.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۲۰، ص۱۲۰.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۹۳.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۱۲.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۵۱.    
۲۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۷۵۹.    
۲۵. بقره/سوره۲، آیه۳۶.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱، ص۱۷۱.    
۲۷. واقعه/سوره۵۶، آیه۸۴.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۷.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۹، ص۱۳۹.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۴۰.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۳۷۷.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۸۳.    
۳۳. بقره/سوره۲، آیه۱۷۷.    
۳۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۷.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱، ص۴۲۹.    
۳۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۶۵۱.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱، ص۴۸۸.    
۳۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۸۳.    
۳۹. نحل/سوره۱۶، آیه۶.    
۴۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ۲۶۷.    
۴۱. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۲، ص۲۱۱.    
۴۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۱۰.    
۴۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۶، ص۱۴۰.    
۴۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۲۹.    
۴۵. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۵۴.    
۴۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۵.    
۴۷. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۵، ص۳۶.    
۴۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۸.    
۴۹. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۷، ص۱۹۵.    
۵۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۵۷.    
۵۱. ص/سوره۳۸، آیه۳.    
۵۲. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۷، ص۱۸۲.    
۵۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۷۷.    
۵۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۳۴۳.    
۵۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۷۱.    
۵۶. واقعه/سوره۵۶، آیه۸۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حین»، ج۲، ص۲۰۹-۲۱۰.    






جعبه ابزار