حیای مریم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حیای
مریم (علیهاالسّلام) شخصیتی با عفت و پاکدامن و با
حیا بود.
مریم (علیهاالسّلام)، شخصیتی با‌حیا و آبرومند، بود.
«قالت انی اعوذ بالرحمـن منک ان کنت تقیـا• فاجاءها المخاض الی جذع النخلة قالت یــلیتنی مت قبل هـذا وکنت نسیـا منسیـا؛
او (سخت ترسيد و) گفت: «من از شرّ تو، به خداى رحمان پناه مى‌برم اگر
پرهیزگاری. •....• درد
زایمان او را به كنار تنه درخت خرمايى كشاند (آن قدر ناراحت شد كه) گفت: اى كاش پيش از اين مرده بودم، و بكلّى فراموش مى‌شدم.»
"جِذْعِ النَّخْلَةِ" به معناى ساقه
درخت خرما است. و كلمه "نسى"- به
فتحه و به
کسره نون- بر وزن وتر و وتر، به معناى هر چيز حقير و ناچيزى است كه بايد فراموش شود، و معناى
آیه اين است كه:- بعد از آنكه از اهل خود اعتزال جست و به محل دورى آمد- درد زائيدن او را مجبور نمود و به كنار تنه درخت خرمايى آورد تا در آنجا حمل خود را بزايد- و از اينكه تعبير به تنه درخت كرد نه خود
درخت، فهميده مى‌شود كه درخت مزبور خشكيده بوده- و از
خجالت و شرمش از مردم گفت: اى كاش قبل از اين مرده بودم، و "نسى" يعنى چيزى غير قابل اعتنا بودم كه فراموش مى‌شدم تا مردم در‌باره‌ام حرف نمى‌زدند، كه به زودى خواهند زد.
عفت و
پاکدامنی مریم (علیهاالسّلام)، از ملاکهای اسوه بودن وی برای
مؤمنان، است.
«و ضرب الله مثلا للذین ءامنوا امرات فرعون... • ومریم ابنت عمرن التی احصنت فرجها...؛
و
خداوند براى مؤمنان، به
همسر فرعون مثَل زده است، در آن هنگام كه گفت: پروردگارا! خانه‌اى براى من نزد خودت در
بهشت بساز، و مرا از
فرعون و كار او نجات ده و مرا از گروه
ستمگران رهايى بخش! • و همچنين به مريم دختر عمران كه دامان خود را پاك نگه داشت، و ما را از
روح خود در آن دميديم او كلمات
پروردگار و كتابهايش را
تصدیق كرد و از مطيعان فرمان
خدا بود.»
به دومين
زن با شخصيت كه الگويى براى افراد باايمان محسوب مى‌شود اشاره كرده، مى‌فرمايد: و نيز "خداوند مثلى زده است" مريم" دختر عمران را كه دامان خود را پاك نگاه داشت" (وَ مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها) از نظر
ایمان در سرحد اعلى قرار داشت، و به تمام
کتب آسمانی و
اوامر الهی مؤمن، و از نظر عمل پيوسته مطيع اوامر الهى بود، و بنده‌اى بود جان و دل بر كف، و
چشم بر
امر و
گوش بر فرمان داشت.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حیای مریم».
