حُکُومَت (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حُکُومَت (به ضمه حاء و کاف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای حکمرانی و اداره امور
قضاوت است.
این لفظ چهار بار در
نهج البلاغه آمده است.
حُکُومَت به معنای حکمرانی، اداره امور قضاوت و
مصدر آن
حکم است.
برخی از مواردی که در «نهجالبلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
حضرت علی (علیهالسلام) به
خوارج درباره صلح
صفین فرموده:
«وَ قَدْ كُنْتُ نَهَيْتُكُمْ عَنْ هذِهِ الْحُكُومَةِ فَأَبَيْتُمْ عَلَيَّ إِباءَ المخالفين، حَتَّى صَرَفْتُ رَأْيِي إِلَىْ هَواكُمْ» (من شما را از این
حکمیّت نهی کردم ولی امتناع کردید، مانند امتناع نافرمانان، تا رای خود را به طرف
هوای نفس شما برگرداندم.)
حضرت (علیهالسلام) همچنین بعد از روشن شدن خیانت
عمرو بن عاص، بیلیاقتی و نفاق
ابوموسی فرموده:
«وَ قَدْ كُنْتُ أَمَرْتُكُمْ في هذِهِ الْحُكُومَةِ أَمْرِي ... لَوْ كَانَ يُطاعُ.» (من فرمان خويش را در مورد حكميّت به شما گفتم ... اگر كسى گوش به سخنان قصير مىداد.)
حضرت خطاب به
مالک اشتر میفرماید:
«وَ الْواجِبُ عَلَيْكَ أَنْ تَتَذَكَّرَ ما مَضَى لِمَنْ تَقَدَّمَكَ: مِنْ حُكُومَة عَادِلَة، أَوْ سُنَّة فاضِلَة» (بر تو واجب است كه همواره به ياد حكومتهاى عادلانِ پيش از خود باشى.)
این لفظ چهار بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حکومت»، ج۱، ص۲۹۴.