• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت ۱۰۶ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



صعوبة حبّ الامام على (عليه‌السلام)

وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ) وَ قَدْ تُوُفِّى سَهْلُ بْنُ حُنَيْف الاَْنْصارِىُّ بِالْكُوفَةِ بَعْدَ مَرْجِعِهِ مِنْ صِفِّينَ مَعَهُ، وَ كانَ مِنْ اَحَبِّ النّاسِ اِلَيْهِ:
سهل بن حُنَیف که در صفّین همراه حضرت بود، پس از بازگشت به کوفه از دنیا رفت، او از محبوبترین مردم نزد امام بود، امام در مرگ او فرمود:

«لَوْ أَحَبَّنِي جَبَلٌ لَتَهَافَتَ.»
اگر کوهی‌ مرا دوست بدارد از هم فرو ریزد.

مَعْنى ذلِكَ اَنَّ الْمِحْنَةَ تَغْلُظُ عَلَيْهِ فَتُسْرِعُ الْمَصائِبُ اِلَيْهِ، وَ لايُفْعَلُ ذلِكَ اِلاّ بِالاَْتْقِياءِ الاْبْرارِ، وَ الْمُصْطَفَيْنَ الاَْخْيارِ.
معنی‌ این فراز این است که محنت و ناراحتی‌ بر او سخت گردد و مصائب به جانب او شتاب گیرد. این چنین نشود جز با پرهیزکاران و نیکان و برگزیدگان اخیار.





جعبه ابزار