• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حِلْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حِلْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: عهد (مفردات‌قرآن)، عهد (لغات‌قرآن)، عهد.


حِلْف (به کسر حاء و سکون لام) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای پیمان آمده است.
حضرت علی (علیه‌السلام) خطاب به معاویه از این واژه استفاده نموده است.


حِلْف
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۹۷.    
[۲] طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۰.    
(بر وزن جلف) به معنای پیمان است. چون آن با قسم منعقد می‌شود از حلف به معنای قسم گرفته شده است.
ابوسفیان را «اسد الاحلاف» گفته‌اند که گروه‌ها و احزاب را در خندق به جنگ اسلام هم‌پیمان کرد.
احلاف جمع حلف است.
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۷۰۵.    


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الاَْحْلاَفِ - نامه ۲۸ (خطاب به معاویه)

حضرت علی (علیه‌السلام) به معاویه می‌نویسد:
«وَ مِنّا النَّبِيُّ وَ مِنْكُمُ الْمُكَذِّبُ، وَ مِنّا أَسَدُ اللهِ وَ مِنْكُمْ أَسَدُ الاَْحْلاَفِ، وَ مِنَّا سَيِّدا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ مِنْكُمْ صِبْيَةُ النّارِ»؛
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۲۱، نامه ۲۸.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۳۶، نامه ۲۸.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۸۷، نامه ۲۸.    

«پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) از ماست. و تكذيب كننده (ابوجهل) از شما، اسداللّه (حمزه) از ماست. و اسد الاحلاف (يعنى ابوسفيان جمع كننده و قسم دهنده احزاب براى جنگ با پيامبر) از شما؛ دو سيّد و آقاى جوانان بهشت (حسن و حسین) از ما هستند و كودكان آتش (اولاد مروان يا فرزندان عقبة بن ابی معیط) از شما».
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۰۵.    
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۴۹.    
(شرح‌های نامه:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۶۰.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۴۰۸.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۲۱.    
[۱۲] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۱۹۶.    
)
۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۹۷.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۴۰.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۷۰۵.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۲۱، نامه ۲۸.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۳۶، نامه ۲۸.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۸۷، نامه ۲۸.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۰۵.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۴۹.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۶۰.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۴۰۸.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۲۱.    
۱۲. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۱۹۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حلف»، ج۱، ص۲۹۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 28 نهج البلاغه
جعبه ابزار