• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَیْف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَيْف (به فتح حاء و سکون یاء)، از واژگان قرآن کریم به معنای به معنی میل در حکم است که آن را حکم جور گویند.



حَيْف به معنی میل در حکم است
که آن را حکم جور گویند. «حَافَ‌ علیه‌ حَیْفاً: جار و ظلم».


(اَمْ یَخافُونَ اَنْ‌ یَحِیفَ‌ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ رَسُولُهُ‌)
معنی آیه چنین است: «یا می‌ترسند که خدا و رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بر آنها ستم کند.»
در نهج حکمت ۲۵۲ فرموده:
«... اِنْ کَانَتِ الرَّعَایَا قَبْلِی لَتَشْکُو حَیْفَ‌ رُعَاتِهَا وَ اِنَّنِی الْیَوْمَ لَاَشْکُو حَیْفَ‌ رَعِیَّتِی.» «رعیّت‌ها پیش از من از ظلم زمامداران شکایت می‌کردند ولی من امروز از ستم رعیّتم شکایت دارم.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۰۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۲.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ص۷۵۸.    
۵. نور/سوره۲۴، آیه۵۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۵، ص۱۴۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۲۰۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۷، ص۲۶۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۵۸.    
۱۰. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۱۵، خطبه ۲۱۶.    
۱۱. سید شریف رضی، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۸۴۰، خطبه ۲۵۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حیف»، ج۲، ص۲۰۸.    






جعبه ابزار