• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَرْد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حَرْد (لغات‌قرآن).


حَرْد (به فتح حاء و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای منع است.
برخی از بزرگان قصد نیز معنا کرده‌اند.
این کلمه تنها یک‌بار در قرآن کریم آمده است.



حَرْد به معنی منع‌ است.
در مجمع البیان گوید: حرد به معنی منع است.
گویند: «حارَدَت الناقةُ» یعنی شتر شیر خود را منع کرد.
حرد را قصد هم گفته‌اند. یعنی در حالی که فقط به قصد باغ و رفتن قادر بودند.


به موردی از حَرْد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - حَرْد (آیه ۲۵ سوره قلم)

(وَ غَدَوْا عَلی‌ حَرْدٍ قادِرِینَ‌)
«صبح برون شدند در حالی که فقط به منع مستمند قادر بودند.»


این واژه فقط یک‌بار در کلام اللَّه مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۱۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۲۷.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۳۶.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۶.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ص۶۲۰.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ص۶۲۰.    
۷. قلم/سوره۶۸، آیه۲۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۲۶.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۲۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۶.    
۱۲. قلم/سوره۶۸، آیه۲۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حرد»، ج۲، ص۱۱۸.    






جعبه ابزار