• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَذافِر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَذافِر (به فتح حاء و ذال و کسر فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای جملگی و همگی است.
اين لفظ سه بار در «نهج البلاغه» آمده است.



حَذافِر به معنای جملگی و همگی، آمده است.
«اَخذه بِحَذَافِیرِه: ‌اَی بِاسرِهِ.»


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - بِحَذافيرِها - خطبه ۳۳ (فضیلت علی (علیه‌السّلام))

امام (صلوات‌الله‌علیه) فرموده است:
«أَما وَ اللهِ إنْ كُنْتُ لَفی ساقَتِها حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذافيرِها ما عَجَزْتُ وَ لا جَبُنْتُ.»
يعنى «از زمان بعثت رسول الله (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) من در طرف و كنار نبوّت بودم، تا همه جاهلیّت عقب‌نشينى كرد و من در آن مدت نه زبون شدم و نه ترسى بر من غلبه كرد.»
ظاهرا ضمیر «ساقتها» راجع به «بعثت» و ضمیر «حذافیرها» راجع به جاهلیت است.


۲.۲ - بِحَذافيرِها - خطبه ۱۰۳ (ثبات قدم در اسلام)

امام (علیه‌السلام) در خطبه ۱۰۳ نیز می‌فرماید:
«وَ ايْمُ اللهِ لَقَدْ كُنْتُ مِنْ ساقَتِها حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذافيرِها وَ اسْتَوْسَقَتْ فی قيادِها ما ضَعُفْتُ وَ لا جَبُنْتُ.»
(به خدا سوگند! من دنبال اين لشکر بودم و آن‌ها را به پيشروى وا مى‌داشتم تا باطل به كلّى عقب نشينى كرد و همه تحت رهبرى اسلام درآمدند، در اين راه هرگز ناتوان نشدم و ترس مرا احاطه نكرد.)



این واژه سه بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۵۹.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۶۲-۲۶۳.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۱، ص۶۱۳.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۹۲، خطبه ۳۳.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۷۷، خطبه ۳۳.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۷۷، خطبه ۳۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۱، خطبه ۳۳.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۵۵.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۵۸-۱۵۹.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۲۹۹-۳۰۰.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۳-۶۴.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۸۵.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۳۲، خطبه ۱۰۳.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۹۹، خطبه ۱۰۲.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۵۰، خطبه ۱۰۴.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۱۹، خطبه ۱۰۴.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۸.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۴۳۹-۴۴۰.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۱۲.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۱۴.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۹۲، خطبه ۳۳.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۳۲، خطبه ۱۰۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حذافر»، ص۲۵۹.    






جعبه ابزار