• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَدَب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَدَب: (وَهُمْ مِّنْ کُلِّ حَدَبٍ یَنْسِلُونَ)
«حَدَب» (بر وزن ادب) به معنای بلندی‌هایی است که میان پستی‌ها قرار گرفته و گاهی به برآمدگی پشت انسان نیز حدب گفته می‌شود.



(حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ) (تا آن زمان که راه بر «یاجوج» و «ماجوج» گشوده شود؛ و آنها از هر محلّ مرتفعی به سرعت عبور کنند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه حدب - با دو فتحه- به معناى زمين‌هاى بلندى است كه بين زمين‌هاى پست قرار گرفته باشد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۲۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۶.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۵۴۹.    
۵. انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۴۶۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۲۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۶۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۱۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَدَب»، ص۱۸۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره انبیاء | لغات قرآن




جعبه ابزار